Повеќето трговски центри, продавници, ресторани, па дури и јавен превоз, во светот се затворени, а функционираат само потребните услуги.
БиБиСи направи малку истражување, па излезе со невообичаени податоци за тоа што се смета за „неопходно за живот“ во некои земји.
Залудно не се вели дека „колку луѓе – толку многу желби“, ниту дека „за вкусовите не треба да се разговара“, бидејќи она што е најважно за опстанок, се разликува од култура до култура.
Во Париз, на Елисејските полиња, во време кога во Франција важат ограничувачките мерки, беше отворена само продавница за чоколади. Очигледно е, вели новинарот на Би-Би-Си, Хју Шофилд, дека чоколадото е храна за Французите, без која не може да се направи.
„Иако сè е затворено, во Франција, на задоволство на сите граѓани, с bak уште работат пекари, продавници за млеко и сирење, но и вина“, изјави дописникот на Би-Би-Си од Париз. Фактот дека можат да го купат своето омилено вино, сирење или чоколадо ги задржува Французите, барем навидум, начинот на живот на кој се навикнати.
Во САД, јавува дописничката Рита Прасад, откако добиле дозвола од администрацијата на Трамп, тие продолжиле да работат со продавници за оружје и поставиле рекорд на продажба. Во Америка, во земјите каде марихуаната е легална (како што е Коларадо, на пример), продажбата на медицински и производи за широка потрошувачка е зголемена.
Ресторани, клубови, барови и пабови се затворени во Австралија, но продавниците за алкохол се лиценцирани. Може да се купи пијалок, но мора да се пие дома. Интересно е и тоа што некои продавници за детски играчки се отворени, но ограничен број продавачи можат да останат во нив.
“Се прашувате зошто продавниците за играчки се неопходни? Премиерот Скот Морисон рече дека тој и неговата сопруга морале да им купуваат на децата многу сложувалки и игри на табла, бидејќи тие знаеле дека нивните навики во текот на следните неколку месеци ќе треба да се променат”, објасни дописникот. БиБиСи од Австралија Шаима Калил.
На Филипините, јавува дописникот Хауард Johnонсон, јавниот превоз е забранет, но има и исклучоци. Имено, во повеќе градови е дозволено, пред се, на здравствените работници кои доаѓаат и доаѓаат од работа, да користат популарно филипинско превозно средство наречено трицикл, што е слично на мотоциклот на Бетмен и Робин.
Во Индија нема возови кои превезуваат повеќе од 20 милиони луѓе на ден и се клучни за животот на голем број луѓе, од кои многумина остануваат заробени на местата каде што се најдоа, а сега владата мора да се грижи за нив. Но, она што владата на Индија го смета за неопходно за живот е работата на ИТ секторот, што овозможува нормално функционирање на комуникациите, трансакциите со пари и работата на владата, забележа дописникот од Мумбаи, Јоги Лимеј.
