Откако дебелите мажи земале релативно мали дози на прочистен ресвератрол, компонента на црвено вино, еднаш дневно за еден месец, нивниот метаболизам се менувал на подобро. Всушност, ефектот беше толку добар што се чинеше дека субјектите се на диета. Ресвератрол е природно соединение.
„Видовме многу мали ефекти кои се насочени кон подобрување на метаболизмот“, рече Патрик Шраувен од универзитетот Мастрихтт во Холандија.
Претходните студии на животни покажаа дека ресвератролот ја ублажува отпорноста на инсулин и штити од болести предизвикани од диета со многу маснотии. Ефектите се споредливо со она што се случува кога животните или луѓето значително го ограничуваат бројот на калории што трошат.Сепак, ниту една студија систематски ги испитува метаболичките ефекти на ресвератролот кај луѓето.
За да се пополни тој јаз, истражувачите им дадоа на единаесет дебели мажи, кои се инаку здрави, додаток во исхраната кој содржи 150 милиграми 99 проценти чист транс-ресвератрол (трговско име resVida) за 30 дена. Во тој период, истражувачите ја мереле количината на потрошена енергија, количината на складирана и потрошена маснотија и друго.
Податоците покажуваат дека, како и со диетата, и ресвератролот ги намалува трошоците за енергија и го подобрува метаболизмот и општата здравствена состојба. Овие промени вклучуваат намален метаболизам, помалку маснотии во црниот дроб, намалување на шеќерот во крвта и пад на крвниот притисок. Испитаниците исто така ги опишаа промените во начинот на кој нивните мускули трошат енергија.
„Намалувањето на метаболичката дремливост беше особено впечатливо“, рече Шраувен. Се разбира, во случај на дебелина, не е целосно јасно дали слабата потрошувачка на калории е добра или лоша работа. Ова укажува на тоа дека клетките учеснички се поефикасно оперативни.
Сите овие метаболички ефекти на ресвератролот беа без видливи несакани ефекти.
Додатоците на ресвератрол се веќе широко достапни, но потребни се повеќе истражувања за да се утврди дали тие навистина имаат потенцијал да ги надминат метаболичките аберации поврзани со дебелината и стареењето, истакнуваат истражувачите.
„Не гледам причина за одредена претпазливост, но потребни се долгорочни студии“, вели Шраувен.
