Ме пробуди ѕвоно, еден удар тап,
го пратеше него и еден писклив глас.
Будење рано пред првата зора,
да се дочека денот веднаш ќе мора.
Убавина една како момина солза,
утрото летно раширило крилја,
срамежливо гледа,
а таа горда во зелена свила.