Ме помилува тивко со првиот зрак,
ти сонце преку прозор испрати знак,
а во ноќта пријателски се разделивме, беше мрак,
за денот нов да започне со тебе пак.
Денот мирно дојде со песна од рајот,
а јас на почеток сум, не се гледа крајот.
Ќе побарам помош, ќе соберам сила,
да те создадам морам песно моја мила.
Се радувам како пред години многу,
детски тропот в срце слушам, чудно, јас сум.
Благодарам тебе мое перо смело,
ти си ми најверен пријател и кога се е бело.
